De Olympus Beklimmen In Griekenland!

Olympus
Olympus: bron C. Jansen

Gastblogger en avonturier Casper beklom de Griekse berg Olympus en tekende z’n outdoor verhaal voor ons op

Je kent de berg vast wel! Olympus, de berg die voor altijd gelinkt zal zijn met de olympische spelen. Er zijn verschillende manier om deze geweldige berg te beklimmen. Het meest voor de hand liggende is om te starten vanuit Litochoro.

Litochoro

Litochoro is een klein schattig dorpje dat tegen de berg aan ligt. Het is een ideaal uitvalpunt om de berg te beklimmen en te genieten van een heerlijke vakantie. Je kunt vanuit het dorpje direct aan de klim beginnen. Het dorpje heeft een kleine, maar gezellige dorpskern waar je wat kunt eten of drinken. Een heerlijke bijkomstigheid is dat je in 10 km lekker op het strand bent.

Mount Olympus

De berg kent 2 pieken, die allebei te bezoeken zijn. Mitykas is de hoogste en de meest gevaarlijk met ruim 2918 meter. Daarnaast heb je nog de bergtop Scolio op 2911 meter en deze is een stuk makkelijker te bereiken. Deze laatste beklommen wij.

De beklimming

S ’ochtends nog snel even mijn tas inpakken met wat kleren, drinken en energy repen voor we gaan beginnen. We starten vanaf Prionia waar we nog wat drinken en vervolgens vertrekken. Doordat we het opsplitsen over 2 dagen, hebben we de eerste dag alle tijd. Rustig aan starten we dan ook rond een uur of 11 aan onze tocht. Het eerste stuk bestaat nog uit stukjes waar treden zijn aangelegd en waar je dus makkelijk wandelt. Ook is het gelukkig nog door het bos dus je bent direct beschermd tegen de ergste zonnestralen. Na ongeveer 2,5 uur lopen nemen we even een pauze genieten van het uitzicht en eten een heerlijk broodje. Als we de bordjes moeten geloven lopen we erg langzaam maar wat doet het er toe. We hoeven nog maar 2 uurtjes tot Refuge-A waar we overnachten.

Olympus
Eerste dag rustig door het bos

Een half uurtje later gaan we weer verder en je begint nu wel te merken dat het pad minder wordt en je meer moet opletten hoe je loopt. Ook komen we nu echt meer in de zon, de bomen worden minder en kleiner en we komen nu langzaam aan bij de grens waar de bomen stoppen. Eindelijk zijn we dan bij Refuge-A. Ik stap naar binnen en vraag 2 bedden. De vrouw achter de balie vraagt direct of ik heb gereserveerd. Ik antwoord “nee”, het info centrum in Litochoro vertelde ons namelijk dat het vast niet nodig was op een doordeweekse dag. Ze kijkt me aan en zegt; oh wat vervelend want we zijn wel volgeboekt. Je kan wel hier verblijven maar dan op een houten bank in de eetzaal. Mocht er nog iets vrijkomen laat ik het weten. Met de hoop op een bed gaan we genieten van het uitzicht en een heerlijk biertje.

De avond valt en we gaan eten met wat nieuwe vrienden die we hebben ontmoet. De vrouw van de balie komt naar me toe met een glimlach. Er zijn nog 3 bedden vrij! Yes heerlijk, niet op de houten bank! Na het eten is het al snel stil en om rond 9 uur ga ook ik maar eens slapen, want is morgen een nieuwe en lange dag!

Tweede dag

Na een goede nachtrust gaat onze wekker dit keer wat eerder. Het is 7 uur; snel even opfrissen, aankleden, eten en gaan. Veel mensen zijn al vertrokken en rond 8 uur starten wij ook weer. Voor ons gevoel is het nog maar een klein stukje. Je kan al een piek zien. Hoever kan het nou nog zijn! Na ongeveer een uur lopen merkten we dat de stenen als meer gruis werden en het lopen zwaarder werd. Ook merkte je dat de zon door kwam en nu was er geen bescherming meer van de bomen. Onze eerste stop was dan ook al na een uur. Even bijkomen en genieten van het uitzicht. Lang hebben we niet gewacht aangezien we graag diezelfde dag nog naar beneden wilde lopen.

Olympus
Laatste stop voor de top

We zien nu de top Scolio en je hebt het gevoel dat je er bijna bent. Echter is dit groot bedrog. Je ziet het pad voor je alleen wordt het lopen zwaarder en zwaarder en krijg je moeite met ademen. Ongemerkt was dit toch nog 1,5 uur wandelen tot de top Scolio op 2911 meter. Eenmaal aangekomen zien we een grote berg tassen liggen. Iedereen laat zij tas hier liggen en gaat verder naar de top. Nu kunnen we voor het eerst Mytikas zien.

Op naar Mytikas

Vanaf Scolio naar Mytikas is hemelsbreed 160 meter. Met deze informatie gaan we beginnen aan het laatste stukje. We zien naast ons mensen touwen pakken, tuigjes aandoen en helmen opzetten. Zo professioneel zijn wij niet. We leggen onze tassen bij de andere en nemen de camera en GoPro natuurlijk mee. Het pad vormt zich tussen 2 rotsen die we naar beneden volgen. Waarna het pad zijwaarts loopt en je aan beide kanten behoorlijke afgronden hebt. Nu snappen we de touwen en de helmen.

De klim gaat wel, maar toch staat het zweet in mijn handen. Na ongeveer 25 minuten gaan we een bocht om en verdwijnt het pad. Nu is het echt klimmen. Met handen en voeten tegen de muur aan. Ik kijk naar beneden kan misschien wel 300 meter de afgrond in kijken. Dit hoewel ik hoogtevrees heb! Gelukkig is mijn drang naar avontuur groter dan mijn angst, dus we gaan langzaam stapje voor stapje, handje voor handje verder. Het duurt ongeveer 30 minuten voor dat we de top bereiken. Onderweg kom je verschillende beeldjes tegen en foto’s van mensen die het niet hebben gehaald. Ik voel me tot de laatste stap gespannen en soms wat angstig maar de adrenaline doet zijn werk! We hebben de top bereikt.

Olympus
View vanaf Olympus

Genieten op de top. Je kunt het je vast voorstellen als je eenmaal de top hebt bereikt! De overwinning is groot en ik kan niet anders dan glimlachen van oor tot oor. Genieten van het uitzicht en blij zijn. En dan moet je nog terug…

De terugweg

De terugweg gaat altijd makkelijker voor mijn gevoel. Je loopt makkelijk, bent euforisch omdat je de top hebt bereikt en het kost voor je gevoel minder energie. Het eerste stuk klimmen is opnieuw een uitdaging en mocht je van plan zijn te gaan zou ik wel aanraden een tuigje en touwen mee te nemen. De haken zijn aanwezig op de rotswand.

Eenmaal terug bij Scolio gaat het sneller, waar we 2.5 tot 3 uur over deden doen we nu in 1,5 uur en als we terug zijn bij Refuge-A maken we de keuze helemaal terug te gaan naar Prionia. Dit is nog even door bikkelen, want het is al tegen half 5 en het is nog zeker 2 uur voor we beneden zijn. Snel lopen we door. Je merkt dat het koeler wordt en er weer bomen om je heen staan. Hier en daar zie je weer dieren verschijnen. De afdaling gaat erg soepel en snel. En rond half 7 zijn we dan ook terug in Prionia. Een avontuur rijker!

Om een goed beeld te krijgen kun je mijn filmpje bekijken! Bedenk goed als je gaat, welke route je neemt en hoeveel tijd je ervoor neemt. Heel veel succes als jij ook gaat!

Reisgids

Ben je ook geïnteresseerd in het beklimmen van Mount Olympus net als onze gastblogger Casper, dan is onderstaande reisgids een goed begin om je voor te bereiden.

Olympus

Casper Jansen
Hi, ik ben Casper Jansen en gek op reizen. Vanuit thuis ben ik altijd opgevoed met het idee dat ik een wereldburger ben en niet alleen Nederlander. Ik heb dan ook geen kans laten liggen om zo veel mogelijk van de wereld te zien. Ik heb stagegelopen in Italië en Brazilië. Ook heb ik een maand gereisd door Amerika en Thailand en ben ik in 2015 en 2016 bijna 15 maanden lang op wereldreis geweest. Daarnaast heb ik gestudeerd in Sittard en heb ik mijn Bachelor of Commerce behaald. Momenteel ben ik werkzaam bij Benegas als Junior Marketeer en hoofdschrijven van Travel Addicts!