Surfen In Peru: Home Of The Longest Wave On Earth!

surfen in peru

Ultimate desert surfection!

Gastblog door Robin Van Der Linde

Om eerlijk te zijn heb ik me nooit echt verdiept in surfen in Zuid-Amerika. Ergens diep in mijn mind heb ik het besef van het bestaan van Chicama wellicht verdrongen want vraag maar om het even aan welke surfer ter wereld “Waar is de langste golf op aarde?” en Chicama volgt ogenblikkelijk als antwoord!

Toen we op zoek gingen om een nieuwe linkse surfspot te gaan verkennen kwamen we via te dure reizen naar de Maldiven,Mauritius,… bij Peru terecht. Het is en blijft het enige land ter wereld met de meeste en langste linkse pointbreaks, fantastische cultuur en landschappen. Na wat research komt het er toch telkenmale op neer dat je als goofyfooter surfer minstens éénmaal in je leven Chicama moet geride hebben. Samen met longtime buddy Gilesy en met behulp van een surfcontact van de J-Bay Surftrips worden we uitgenodigd om een docufilm te gaan maken van het recente gebouwde Chicama surfresort in combo met promotie van de Ataste acai superbes en ontsnappen zo aan de alledaagse Belgische werksleur en een mindblowing jeugdvriendin die recent opdook! South America here we come…..

Na een lange vlucht vanuit Madrid komen we via een tussenstop in de Peruviaanse hoofdstad Lima in het holst van de nacht aan in de kleine luchthaven van Trujillo (Noord Peru) aldaar we opgewacht werden door een taxi van het Chicama surfresort die ons op een uurtje rijden naar Chicama bracht.  ‘s Avonds laat kwamen we totaal uitgeput in het donker aan en na snel inchecken konden vanuit onze kamer in het nachtlicht de lange swell lijnen de baai al zien en horen binnenrollen. We waren al jinxed bij de gedachte alleen al de volgende dag deze golven te gaan riden. Miguel, de eigenaar van het resort, had ons vlak voor het vertrek vanuit België aangekondigd dat er één dag na onze aankomst een solid perfect zuiderlijk georiënteerde swell de baai van Puerto Malabrigo aka Chicama zou binnenrollen. Blijkbaar is er volgens de legende elk jaar het derde weekend van juni een kolossale vadertjesdag-swell in Chicama…..

surfen in peru

Na een lange nacht jetlagged slapen zien staan we bij het opstaan vanuit ons bed superlange mechanische cleane golven van een paar voet de gigantische baai binnenrollen! Waauw!!!! Sommige spots zijn echt ongelooflijk en bijna niet te bevatten voordat je ze in het echt in volle glorie ziet werken en Chicama is daar zeker één van. Het is precies een handgemaakte eindeloze surfmachine!

Na een snel ontbijt vliegen we op het water en kort daarop volgen tal van superlange funrides met eindeloze trims, her en der een floatertje, lekkere turns,…. het is precies of we deze spot al jaar en dag kennen. Wat een perfectie, de lange golven blijven de baai binnenstromen en we krijgen er maar niet genoeg van. ‘s Avonds begint de swell te vergroten en er begint een beetje volk in het kleine dorpje toe te komen. De dag erop is een moment om nooit te vergeten in onze “surfcarriere” : 6 tot 8 voet lange interval zuidswell perfectie in Chicama met slechts een man of 15 in de lange lineup en als bonus het zonnetje dat door de grijze wolken kwam tegen de middag wat blijkbaar niet elke dag gebeurd in Peru!! Pure desert (woestijn) surfperfection!!!!! Stoked, de trip kon al niet meer stuk…

Dit was de eerste maal voor Jerry en mijzelf dat we naar een luxe surfresort gingen mede dankzij de goedkope uitnodiging van het resort en de beschikbaarheid van de bootservice. Tot voor kort was er bijna niks in Chicama voor travelling surfers buiten een paar hostels die een ietwat dodgy reputatie hebben. Het gigantische voordeel aan het Chicama surfresort is dat ze een bootje (zodiac) hebben die de klanten telkenmale na lange ritten een paar kilometer terug naar de point brengen en dit is een absolute must als je veel wilt riden in de Chicama baai met haar sterke stromingen! Daarentegen kan je ook elke keer uit het water komen en langs de hoge kliffen terugwandelen of voor 2 sol (halve euro) een soort driewieler mototaxi terugnemen via de klifpas naar de point en langs de kliffen terug afdalen en uitpeddelen.

Om eerlijk te zijn werden we de luxe van het resort al snel gewoon en beseften dat we via de bootservice veel meer riden dan de andere surfers die telkenmale te voet moesten terugwandelen wat ons soms een twisted gevoel gaf. Het resort bestaat uit tien individuele bungalows,een grote chill ruimte,restaurant,spa-centrum,warme aftersurf jacuzzi’s, surfboardroom, entertainment area,…. en dat met overal zicht op deze magische spot! Incredible! Het resort is amper vier jaar oud en is reeds vanaf dag 1 een hit in de roos omwille van zijn unieke ligging, kwaliteit en bootservice! De prijzen die ze er vragen ongeveer 60 euro per nacht all in en valt in feite super goed mee als je ziet wat je er allemaal voor terugkrijgt. Het koningsgevoel en de bootservice zijn een mooie bonus en dat alles in een rustig kader met een enthousiast topteam die constant ter beschikking staat Surfing in style and comfort in the desert!

Chicama is een klein vissersdorpje in de Peruviaanse La Libertad provincie en ligt halverwege tussen de hoofdstad Lima en de grens van Ecuador. Via Lima kun je Chicama makkelijk bereiken door het nemen van een 8 uur durende comfortabele busrit op de legendarische Pan-American highway (560km) ofwel door een klein uurtje te vliegen naar Trujillo dat op 60km van Chicama ligt. Het dorpje en strand worden ook Puerto Malabrigo (slecht beschermde haven) genoemd en is een natuurlijk surfwonder. Het is de langste linkse golf ter wereld die erg consistent en relatief mellow op een voornamelijk zanderige ondergrond met her en der een paar rotsen breekt. De dominante zuiderlijke wind is offshore en de beste swellrichting is zuidwest.

Chicama zou ontdekt zijn in 1967 door Hawaiiaan Chuck Shipman toen hij vanuit Peru met een vliegtuig terugvloog naar de Vs na een surftrip. Hij trommelde enkele Peruviaanse vrienden op met de coördinaten die hij van de piloot kreeg en zo heeft men Chicama gevonden. Men zou denken dat Chicama erg druk is omwille van zijn naam en faam maar dit is in realiteit echter totaal anders wat we ook tijdens deze trip aan de levende lijve ondervonden hebben. Het slechte licht (mist) en woestijnrijke omgeving in combo met redelijk koud water houden blijkbaar veel surfers weg en neem daarbij nog eens peperdure tickets naar Peru vanuit de meeste streken in de wereld!

De golf is ongeveer 2,2 kilometer lang en bestaat uit 4 secties die aan het hoofd van de baai begint met La Isla ( het eiland) daarna The Cave met er opvolgend Point en El Hombre. Point is de bekendste, langste en beste sectie van de golf met daaropvolgend El Hombre (genoemd naar het hostel dat erop uitkijkt) de holste sectie. De golven in Chicama worden groter met aftrekkend tij en hoe groter de swell hoe beter de golf wordt. De golf is omwille van zijn perfectie en mellowness toegankelijk voor alle soort surfers en versneld en vertraagd geleidelijk aan, het is zeldzaam om de golf helemaal door te surfen vanaf het begin van de baai tot het einde alhoewel dit al gebeurd is volgens de locals. Na een volle lange sectie geride te hebben wil je dikwijls uit de golf gaan daar je benen zo moe worden! Chicama kan makkelijk 100 man aan maar je ziet er maximaal 15 a 20 personen tezelfdertijd in de lineup. Raar maar waar maar blijkbaar raken de meeste surfers het beu na een tijdje deze lange golven te surfen,wij in ieder geval niet!

De eerste week van onze trip breekt Chicama non stop tussen de 4 a 6 voet ,7 dagen met een lange morgen en middagsessie’s eisen zijn tol en door het grijze licht onderschatten we de zon en verbranden we stevig de eerste week. Na ons dagelijks turks stoombadje en heerlijk avondeten vallen we elke avond prompt in slaap…Elke morgen opnieuw moest ik bij het opstaan denken aan de classic Mickey Dora quote over zijn trips in Peru: are they still going left mate? Keer op keer kregen we als eerste ontwakingsblik de lange Chicama lijnen voorgeschoteld, hoe klein of groot de golf ook is, elke keer opnieuw is het een episch zicht waar je maar niet genoeg van krijgt en dat je wilt blijven fotograferen…..

surfen in peru

Na een weekje non stop surfen zakte de swell weg. Weliswaar waren de golfjes van 2 foot nog perfect te riden met een longboardje maar we besloten om onze bodies wat rust te geven en de regio wat te gaan verkennen.W e checken in het noorden Pacasmayo en Puemape die beiden lange linkse golven leveren en een pak meer swell opnemen dan Chicama vandaar dat surfers hier naartoe gaan als Chicama klein is. Beide golven liggen in verlaten grijze dorpjes en tis precies of je in ghosttowns rondloopt wat natuurlijk wel goed is voor uncrowded lineups! Ten zuiden van Chicama in de buurt van Trujilloo bevindt zich blijkbaar de meest consistente surfspot van de streek namelijk Huanchaco, dit is ook de thuishaven van de bekende Peruviaanse caballito riders, dit waren wellicht ‘s werelds eerste surfers/vissersmannen die op een soort van houten gevlochten surfplanken reeds sinds 2400 voor Christus terug naar de kust vaarden.

Later die dag bezoeken we de zandruïnes van Chan Chan in de rand van Trujillo. Chan Chan is één van de grootste prehistorische moddersteden van de wereld en stralen een oase van rust en magie uit.In 1986 werd Chan Chan toegevoegd op de lijst van werelderfgoed door Unesco.Chan Chan was de hoofdstad van het Chimu koninkrijk en volgens archeologen duizenden jaren oud!Echt een aanrader om deze onvermoede schat vlakbij Chicama te gaan bezoeken.Hier voel en beleef je de ancient Peruviaanse Inca/Chimu spirits.

De dagen erop volgden nog verscheidene funsessions op Chicama die een pak minder groot brak dan onze eerste week,we bevonden dat Chicama beter en langer was met een grotere swell alhoewel met een kleinere swell je dichter in de pocket moest riden waardoor de down de line reelers super intens werden,mega lang in de pocket cruisen en een constant perfect watermuurtje vlak voor je zien recht komen is een onbeschrijflijk gevoel en de reden waarom we het allemaal doen.Op kleinere swells werden we teruggetrokken door de boot aan een soort van rescuetouw en hebben in een paar dagen tijd een paar kilometers geride….deze experience en magic views vergeten we nooit meer!

Na onze twee intense weekjes beseffen we maar al te goed dat Peru een surfland bij uitstek is met tal van verschillende soorten spots,consistente swells en veel prachtige historische sites waar je makkelijk een paar jaar zou nodig hebben om alles eens uit te checken.Het niet uitnodigende grijze en mistig warme klimaat houdt de line ups vrij van de grote massa’s en de windpatronen zijn er voornamelijk offshore!Peru ligt in het zuidelijk halfrond en dus de ideale periode om hier te komen surfen is tussen maart en oktober. Voor lokaal vervoer moet je je tijd nemen,de mensen zijn er super vriendelijk en de lokale keuken is ronduit wereldklasse gaande van verse ceviche (soort rauwe vis) tot heerlijke vlees en kipgerechten en dit alles aan heel goedkope prijzen.

Peru’s milde klimaat is ideaal voor rond te trekken,het wordt er nooit te koud of te warm en er valt bijna geen druppel regen,dit betekent echter niet constante zonneschijn want door de grote temperatuursverschillen tussen de koude oceaan en het warme land hangt er veelal een soort mist waardoor een stevig 4/3 pak aan te raden is in hun chilly oceaan. Surfmateriaal neem je best mee daar er niet veel beschikbaar is en zoals overal is het opgepassen geblazen voor de locale hustlers,her en der een woordje Spaans kan zeker ook geen kwaad daar er niet veel mensen engels spreken in Peru.Wij waren alleszins stoked van de ganse Peru experience en door het zoveel nemen van de boot terug naar de point zal het surfen thuis nooit meer hetzelfde zijn!!!

Nuttige links

Peru Surf Statistieken

Tekst: Robin van der Linde
Actiefoto’s: Jesus Florian aka El Zorro/Gilesy
Sfeerfoto’s: Robin van der Linde/Gilesy

Robin Van Der Linde
Surfen is mijn passie en als hobby schrijf ik voor surf/actionsportbladen van over de hele wereld. Ik ben halftime woonachtig in Zuid-Afrika en halftime woonachtig in België.